کد مطلب:22892 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

انقلاب دروني يا تولد ثانويه را توضيح فرماييد؟

هرانساني بنا بر فطرت اوليه وخدايي خويش در بدو تولد عاري ازهر خطا و گناهي است ، رشد جسماني وعقلاني وي سبب مي شود كه تابه عرصه بلوغ نداشته ومورد لطف وعنايت الهي قرار گرفته ودر زمره مكلفان قرار گيرد . برخي انسانها در اثر غفلت، زياده خواهي ،تربيت نادرست ورذايل اخلاقي به تدريج از فطرت الهي خويش دور مي شوند ومرتكب كارهايي مي شوند كه در شرع مقدس اسلام از آن به گناه ياد مي شود ،انجام گناه داراي آثار وپيامدهايي است كه موجب تسلط قواي شيطاني نفس بر قواي رحماني شخص مي شود . به هم خوردن آرامش دروني انسان ، تيرگي دل ، محروميت از روزي ،بروز پيش آمدهاي ناگهاني ،عدم استجابت دعا و000 مي گردد . راه جبران اين كجراهه جز از طريق توبه ميسر نمي باشد.
توبه همان بازگشت حقيقي ورجوع است كه با عنايت خداوندي به انسان در جهت بيداري او نسبت به اعمالش شروع مي گردد وبا انقلابي دروني ،مقدس وسازنده از دل آغاز مي گردد ودر نهايت برتمام اعضاء و جوارح ، حركات وسكنات انسان تأثير مي گذارد . توبه نوعي تلاطم دروني وپشيماني از ارتكاب گناه است كه گناهكار تصميم مي گيرد ديگر به اعمال نسيه خود برنگردد.
شهيد مطهري مي فرمايد :
توبه يك نوع انقلاب دروني ،نوعي قيام وانقلاب از ناحيه خود عليه خود انسان است كه اين امر از مختصات انسان است . آن قيام دروني اينست كه مقامات عالي وجود انسان عليه مقامات پست وجود قيام نموده وزمام امور كشور وجود انسان را در دست مي گيرد. زمام اموري كه قبل از آن بدست مقامات پست وجود بوده است ودرنتيجه اين قيام نيروهاي داني(پست) وجود به زندان افكنده مي شوند.
توبه حقيقي لوازمي دارد ، يكي از مهمترين آنها عزم بر ترك گناه وجبران مافات است وعده اي آنقدر براي اين جزء لاينفك از حقيقت توبه اهميت قائلند كه آن را با ندامت ،توبه واقعي مي دانند . يك چنين بازگشت وندامتي ، پيامدهاي خاصي دارد كه مهمترين آنها ترك كردن گناهان ودست كشيدن از لذات غيرشرعي است وتوبه كننده بسان فردي مي ماند كه دوباره از مادر متولد شده وهيچ گناهي بردوش ندارد. چراكه برحسب روايات گناهان انسان پاك و محو ميشود واز همين جهت است كه در كلام علي عليه السلام آمده است : «التائب من الذنب كَمَن لا ذنب له» يعني توبه كننده از گناه مانند كسي است كه هيچ گناهي مرتكب نشده است .
قال علي (ع) : « ثمره التوبه استدراك فوارط النفس ». يعني ميوه و آثار توبه جبران ضايعات نفس است. ( بحارالانوار ج6 ص25)
قال سجاد (ع) :« انما التوبه العمل والرجوع عن الامر وليست التوبه بالكلام ». توبه يعني عمل وبازگشت ( عملي ) از انحراف و گناهان و تنها حرف وزبان نيست. (كشف الغمه ج2ص213)
دركلام قصار علي (ع) هم در حكمت شماره 417 در نهج البلاغه ،شرايط توبه واقعي را بيان نموده است.
منابع
1- گفتارهاي معنوي شهيد مطهري
2- گناهان كبيره شهيد دستغيب
3- چهل حديث امام خميني
4- معراج السعاده ملااحمد نراقي
5- توبه يا انقلاب دروني ،محمدرضا اكبري ، نشر61 ، انتشارات سفيد.
6- جهاد بانفس از حسين مظاهري